Ik ben erg dankbaar voor de naam die ik van mijn ouders heb gekregen. Aurelie komt namelijk van Aureus, wat “gouden” betekent. Door mij met de naam Aurelie te dopen, drukken mijn ouders uit hoe kostbaar ik voor hen ben.

Laat ik nu net daar ook mijn roeping in gevonden hebben.

Ik ben er stellig van overtuigd dat ieder van u iets ongelooflijk waardevols in zich draagt. Maar ik geloof ook dat het meemaken van negatieve levenservaringen of opgroeien onder weinig liefdevolle omstandigheden ertoe kunnen leiden dat je deze kwetsbare kostbaarheden in jezelf verstopt, bedekt of dof hebt laten worden.

Door mijn werk als psychologe heb ik de kans én het enorme voorrecht om samen met mensen naar hun eigen innerlijke kostbaarheden te gaan zoeken en deze te laten schitteren. Ik hoop hierin een gids te kunnen zijn die mee het pad wijst en licht werpt op de duisternis.

Ik ben er mij van bewust dat deze zoektocht soms lastig kan zijn. We moeten zwar(t)e of vastgeroeste brokstukken opnieuw boven halen. We komen in aanraking met scherpe kanten. We graven en stoten op stinkende beerputten.

Maar als we deze oude pijnen in de ogen durven kijken, wordt loslaten mogelijk en bestaat de kans dat er een heuse transformatie plaatsvindt.